هفته سی و ششم

عزیزم، دخترم، سیلوانا جان

یک هفته دیگر هم گذشت و یک هفته دیگر به دیدارمون نزدیک تر می شیم هفته                واین باعث خوشحالی همه افرادی هست که منتظرن روی ماه شما رو ببینن.

خاله مریم، خاله زهرا، عزیزجون, دائی مهدی و صد البته من و پدر جون که دیگه طاقت نداریم و این انتظار برامون با دلتنگی همراه هست.

و اما تغییرات شما جیگر طلای مامان که مثل مروارید درون صدف می مونی .

در این هفته جنین سی و شش هفته ای شده است. جنین حالا می تواند محکمتر یک چیز را با دست بگیرد و به نور و صدا واکنش نشان می دهد. بدن جنین گرد و چاق است. به طور معمول سر جنین به سمت پایین است و به لگن فشار می آورد. جای جنین آنقدر در شکم تنگ است که دستها و پاها به داخل شکم جمع شده اند. در روده ها حالا مقدار قابل توجه مکونیوم (مدفوع جنینی) وجود دارد. استخوانبندی محکمتر می شود، اما تمام استخوانها در وقت تولد محکم نیستند. در جمجمه شکافهای کوچکی وجود دارد تا سر نوزاد در هنگام تولد بتواند راحت تر شکل بگیرد و از کانال زایمانی عبور کند، یعنی آنکه جمجمه سخت نیست و در هنگام تولد در کانال زایمانی حتی قدری مچاله می گردد. به همین دلیل سر جنین می تواند در لحضه های اول تولد کمی عجیب به نظر بیاید، اما بعد از تولد به سرعت به حالت عادی خود باز می گردد

عزیزم فقط چند هفته دیگه مونده تا بپری بغل مامان و باعث شادی مامان بشی