وصال

صداي قدمهايم را شنيدي. آري من در راهم.

زمزمه ها و نجواهاي شبانه ات را شنيدم؛ زخم زبانها و كنايه هاي نامردمان را هم شنيدم.

خوابها و روياهاي عزيزانمان را بهانه كردم تا به تو و پدرم نويد دهم كه من مي آيم.

آري من مي آيم.

در روزگاري كه عقل انسانها به چشمان آنها و نه به شعور آنهاست، من مي آيم.

در دوراني كه بشر با سوزش دل ديگري عشق مي كند، من مي آيم.

و ...

آري من تنها دو سال و هشت ماه (نَه، ده ها سال) پس از پيوند آسماني تان مي آيم.

آري من مي آيم تنها به اراده و خواست شما و نه ديگري.

مي آيم، با همه وجود مي آيم .

عاشقانه در آغوشم بگير مادر!